Gaur egun, zorionez, osasun-egoera asko hobetu da birus pandemikoaren intzidentziari dagokionez. Hori bai, orain garrantzitsuena geratzen zaigu, Toki Erakundeek eta, batez ere, horiek gobernatzen dituzten pertsonek, bizi izandakotik eta sufritutakotik ikas dezaten lortzea; horrela, behingoz gure osasun-sistema publikoa indartzen hasteko, edo, gutxienez, desegiteari uzteko. Ildo horretan, pandemiak agerian utzi zituen jada oso ukituta zegoen osasun- eta gizarte-sistemaren arrakalak. Pribatizatuegia den eredu horrek zerbitzu publikoen prekarizazio eta murrizketa handiagoa ekarri du, eta Bilbon ere, logikoa denez, horren ondorioak jasan ditugu.
Horregatik guztiagatik, hiru zinegotziz osatutako talde politiko gisa dugun jarrera xumetik, beti argi izan dugu gure lana proposamenak planteatzera bideratu behar zela, jarrera benetan eraikitzaile eta propositiboarekin. Nolabait, gure lanean eragina izan zuen konfinamenduaren lehen hilabeteetan guztion ahotan zegoen leloak bultzatuta: birus hau elkartuta gelditu behar genuen.
Elkartasunean oinarritutako mezu kolektibo horrek asko markatu zuen gure jarduera politikoa, eta, horregatik, eta erantzukizun instituzional hutsagatik, Udalak bultzatutako eta “Bilbao Aurrera” izeneko berreskuratze-planak babestea erabaki genuen. Plan horiek ez dira beti nahikoak izan, baina beharrezkoak izan dira. Izan ere, guk argi daukagu Bilbok, bertako jendeak eta auzoek baliabide eta neurri sozial askoz indartsuagoak eta ausartagoak behar zituztela. Logika horretatik, gure ustez, edozein laguntza, mugatua izan arren, beti gehitzeko ikuspegiarekin egiten da justizia sozialaren bide luzean.
Eta nahiz eta onartu eta ulertu agintaldi hau ez dela ohikoa izan eta pandemia baten ezohikoak erritmo politikoa markatu duela, errealitatea da ezin dela ondare argirik identifikatu, ez EAJ-PSEren udal-gobernuaren azken lau urte hauetan, ez Aburto jaunak Bilboko alkate gisa egindako zortzi urteetan.
Alde horretatik, geure buruari galdetzen diogu, zein da uzten diguten marka edo ondarea? Zergatik gogoratuko da EAJren eta PSEren udal gobernu hau? Zein da alkate honen arrastoa Bilbon? Egia esan, iruditzen zaigu bi agintaldi gobernuan urte asko direla, ehunka proiektu eta politika martxan jarri direla, batzuk egokiak eta beste batzuk okerrak, baina bat ere ez hiri handi baten norabidea markatzeko adinako garrantzia edo aztarna dutenak.
Horrela, gure ustez, hiri-ondare falta hori da udal-gobernuaren barruan gidaritza argirik ez dagoela erakusten duen adierazlerik onena. Nolabait esateko, badirudi urte hauetan guztietan gobernua konformatu dela ezer arriskatu gabe eta, batez ere, politikoki ausartak izan gabe eustearekin. Batez ere, etorkizunera begira Bilbok hartu behar duen norabideari dagokionez, hiri handia izaten jarraitu ahal izateko, hiri benetan jasangarria izateko.
Esandako guztiaren adibide paradigmatikoa Bilboko Hiri Antolamenduko Plan Orokor berria da. Datozen hogei urteetarako pentsatutako plana, ezeren aldeko apustu garbirik egiten ez duena, hiri-eredu jakin bat aldarrikatzen ez duena. Gure ustez, herritarrentzat eta hiriarentzat negatiboa dena, funtsean, hiri-lidergo gisa galtzen dugulako. Azken batean, gobernuak, agintaldi honetan, aurreko garaietan lortutakoa kontserbatzeari eta mantentzeari ekin dio, bere gobernu-ekintza estilo propioarekin lotu gabe eta, batez ere, Bilbon ondare politiko argirik utzi gabe.