Igogailu historikoa berritzeko ahalegina egin zen 2005ean. Urte horretan, Eusko Jaurlaritzaren eta Garraio Sailaren aldetik hura birmoldatzeko eta hobetzeko proiektu bat egon zen, azkenean egin ez zen milioi bat euro inguruko zenbatekoarekin.
Ondoren, 2019an, administrazio-emakidaren jabe den sozietateak, Ascensores Solocoeche SAk, ustiapenaren diru-sarrerak jaitsi egin zirela ikusita (bidaiari gutxiago, pandemia eta abar), zerbitzuaren ustiapenaren administrazio-emakidari uko egiteko eskatu zion Eusko Jaurlaritzari, baina ez zen proposamen hori onartu.
Plataforma horri bertsio ofiziala eman zioten bai Eusko Jaurlaritzak bai Bilboko Udalak, 2022an Plataforma itxi ondoren. Bertsio horren arabera, emakidadunak bere kabuz utzi zion zerbitzua, ustekabean harrapatu zituen bi administrazioak, eta ezin zen inolako ekintzarik egin ustiapenarekin jarraitzeko; izan ere, emakidadunak juridikoki auzitan jarriko zuen, indarrez, emakidaren azkentzea luzatzeko eta, horrela, onura handiagoak lortzeko balizko aldeko epai batean, Begoñako igogailuarekin lortu zuenaren antzekoa (sozietate berak ustiatu zuen).
Bada, plataforma honetarako ezustea gertatu da Ascensores Solocoeche SA emakidadunaren eta Eusko Jaurlaritzako Garraio Zuzendaritzaren artean trukatutako postak, 2020ko azaroko eta abenduko data dutenak, eskuratu dituenean. Posta horien bidez, enpresak emakidaren ebazpena eskaini dio Eusko Jaurlaritzari, 2005eko berritze- proiektuaren antzeko zenbatekoan. Gainera, eskaintzan igogailuak hartzen dituen lonjak, higiezina eta lursaila gehitu dizkio, baita 1,2 MM euroko zenbatekoa ere. Eskaintza hori onartuz gero, igogailu historikoa berehala jarriko zen martxan, Solokoetxeko eskaileretan igogailu berri bat egin beharrik izan gabe, inguruko bizilagun guztiei eragin gabe, Solokoetxeko eskailerak eraitsi gabe, kostuak egungo +BEZ berriaren lizitazioaren 1,5 MMraino igo gabe, gehi I5 anezka berria eguneko 1.100 euroan (herritarrek 200.000 euro gastatzen dituzte autobus horretan 2022ko abendura arte) eta Solokoetxeko institutuaren atzean elementu arkitektoniko abandonatu bat eta eremu degradatu bat utzi gabe.
Gertakari larri horien aurrean, Solokoetxe Irisgarriak honako alderdi hauek salatu nahi ditu:
- Zergatik jakinarazi ziguten Eusko Jaurlaritzako Garraio Zuzendaritzak eta Bilboko Udalak ezinezkoa izango zela administrazio-emakida modu baketsuan berreskuratzea, emakidadunarekin auzitan jarri gabe, kontzesionarioak igogailu zaharraren elementu guztiak eskaini zituenean 2020an, 2005eko prezioan?
- Administrazioek, igogailu zaharra prezio merkeagoan martxan jartzeko aukera izanik, zergatik ezartzen digute herritarrei kostu handiagoa dakarkien baina, batez ere, auzoari kalte handiagoak eragiten dizkion igogailu berri bat (begiratoki ezabatua, kaltetutako auzunea, 1996an berritutako eskailera batzuk eraistea), adostu gabe eta auzoari jakinarazi gabe?
- Zergatik ezkutatu zitzaizkigun datu horiek guztiak, kontzesioa erraz berreskuratzeko aukera, eta proposamen berri bat inposatu zitzaigun, helburu turistiko eta espekulatiboekin?
- Zergatik hasi zen igogailu berri bat eraikitzen beste eremu batean, bizilagunekin eta erabiltzaileekin negoziatu eta kontsultatu gabe, etxebizitzetatik metro gutxira, Solokoetxeko harmailen inguruko berdegune bakanetako bat kenduta, puntu beltz berriak sortuz, Solokoetxeko begiratokiarekin amaituz eta auzo baten aurka, eta konponbide merkeagoak eta ingurumen aldetik iraunkorragoak sortuz, bizilagunen gustukoak eta alde zaharrari (María Muñoz eta Ronda), Solokoetxeko eskailerei eta 7katuari eragin gabe?
Premiazko erantzunak nahi eta eskatzen ditugu, beldur baikara auzotarrekin adostu gabeko proiektu berriaren atzean beste interes espekulatibo eta turistiko batzuk daudela, inplikatutako administrazioek azaldu ez dituztenak. Eta etengabe salatuko dugu, herritar guztiek jakin dezaten.
Bilbon, 2022ko abenduaren 13a