Katu baten urrumak mila hitzek baino gehiago balio du

Erabiltzailearen aurpegia Ana Viñals Blanco 2024ko aza. 21a, 08:45

Joan den hilabetearen amaieran, Gobernuak Konpainiako Animalien Babesa, Ongizatea eta Edukitza Arduratsua Arautzeko Udal Ordenantza berria behin betiko onartzeko lehen urratsa eman zuen. Oso izen luzea tresna juridiko oso laburrarentzat, ez diona zorrotz heltzen animalien ongizatearen erronkari gure hiriaren barruan.

Bilboko Udal Gobernuak abagune politikoa utzi du pasatzen animalien ongizateari buruzko araudi eguneratua eman ahal izateko. Ez dituzte aprobetxatu nahi izan 2022ko animaliak babesteko Euskal Legeak egindako aurrerapenak, ezta iaz animalien ongizateari eta eskubideei buruzko Estatuko Legeak egindakoak. Beste behin ere, gobernu honek ez du ondo ikusi egungo "gizarte-sentimendua"; izan ere, gero eta pertsona gehiagok enpatizatzen eta defendatzen dituzte animalien eskubideak, etxeko animaliak izan ala ez. Horregatik, ezin dugu ulertzen nola Udal honek Udal Ordenantza bat onartzea, funtsean, animaliak babesik gabe uzten dituena eta, batez ere, gure Toki Erakundea erantzukizunetatik askatzeagatik bereizten dena.

Zentzu horretan, ez da gehiegizkoa esatea "animalien ondoeza" adierazten duen ordenantza baten aurrean gaudela. Bilboko Udalari oso leku txarrean uzten diona, gure hiri-ekosisteman bizi garen animaliekiko erabateko enpatia falta erakusten baitu. Ordenantza honen bidez, Bilbo ezin izango da inoiz adiskidetsua izan animaliekin, praktikan mespretxatu egiten dituelako eta bere kasa uzten dituelako, gure ustez, jasanezina. Zalantzarik gabe, ezin dugu ahaztu animaliak tratatzeko moduak gure izaera islatzen duela, baita gizarte gisa ere. Alde horretatik, animalien eskubideak errespetatzea funtsezkoa da gizarte zaintzaile eta bidezkoa eraiki nahi badugu.

EAJk eta PSEk proposatutako ordenantzaren puntu zehatz batzuei erreparatzen badiegu hiriko animaliak babesik gabe uzten duen ordenantza dela esan dezakegu, hegaztiak adibidez, bere aplikazio-eremutik kanpo uzten dituelako. Gainera, eta gai hori funtsezkoa da, proposatutako ordenantzak komunitateko katu gehienak babesik gabe uzten ditu. Zergatik zainduko dituzte katu batzuk eta beste batzuk ez? Zergatik arduratuko dira, bada, felido-kolonia aitortuen kudeaketaz? Ikuspuntu etikotik, ezin dira desberdintasunak egin hiri-kolonien artean. Horregatik, araudi horrek Bilboko katu komunitario gehienak erabat abandonatuko dituela salatzen dugu. Horrela jokatzeak ez du inolako zentzurik, mundu guztiak daki katu batzuk antzutu eta beste batzuk ugaltzen uzten badira, populazioak ez direla kontrolatzen eta kaleko katu kopurua kontrolik gabe handitzen laguntzen dela.

Artikulu honen hasieran nioen ordenantza-proposamen honek erantzukizunetik salbuesten duela Udala. Funtsean, arau berrian ez dutelako onartzen  indarrean dauden legedietan oinarrituta ahal duten guztia. Badirudi ez dutela animalien defentsan lan egin nahi, eta horregatik interpretatzen dituzte lege gorenak, animalien onura sistematikoki ahaztuta.

Azkenik, eta adibide paradigmatiko gisa, ordenantza honekin, Bilboko Udal Gobernuak galdutako animaliak bakarrik jaso nahi ditu bide publikotik, eta horregatik galdetzen diogu geure buruari: zer gertatuko da abandonatutako animaliekin ordenantza onartutakoan? Jakina, ezin dute jakin kalean dagoen animalia bat galduta edo abandonatuta dagoen, bere egoera ikertzen ez badute. Horregatik, bide publikoan animalien presentzia oro galdutzat jotzeak – proposatzen duten bezala – abandonu-delitu posible bat ezkuta dezake.

Beraz, deskribatutako guztiagatik, udal-araudiaren zentzugabekeria baten aurrean gaudela esan dezakegu, praktikan gure Bilboko ekosistemako animaliak babesik gabe utz ditakeena. Zalantzarik gabe, udal-gobernu honi gutxi interesatzen zaizkio animalien bizitzak, eta, gobernuaren mespretxuekin bat etorriz, araudi hau egiteko prozesuan ez diete jaramonik egin sistematikoki gure lurraldeko talde eta elkarte animalistei. Ildo horretan, orain iristen da herritarren alegazioen administrazio-unea, eta ziur asko ekarpen animalista asko izango direla, nahiz eta beldur garen, hiriko gobernuaren aldetik edukirik gabeko hitzak edo aitzakiak soilik jasotzen jarraituko dutela. Bitartean, eta inoiz baino hobeto esanda, katu baten urrumak mila hitzek baino gehiago balio du!